Novi trendovi u razvoju komunikacija nagovještavaju i početak mobilnog učenja (engl. m-learning) u vremenu označenom kao «ukradeni trenuci za učenje».
Sistemi za elektronsko učenje kao što je Moodle (http://www.moodle.com) nude rješenja za učenje centrirano na studentu, izgrađeno na pedagogiji sociokonstruktivista. Tu studenti konstruišu svoje znanje kroz diskusije, jačajući time svoje vještine razmišljanja. Napredak u tehnologiji omogućio je kreiranje boljih rješenja za kolaborativno učenje bazirano na Webu. Asinhrone aktivnosti koriste tehnologije kao što su blog, wiki i diskusione grupe i dozvoljavaju učesnicima da sarađuju kada im vrijeme odgovara. Sinhrone aktivnosti događaju se sa svim učesnicima okupljenim u istom trenutku, kao što su čat- sesije, virtuelna učionica ili konferencija.
U izradi sadržaja kursa projektant obično polazi od elementarnih segmenata sadržaja koji se kao element mogu ugrađivati u programe različitih kurseva. To su objekti učenja (engl. Learning objects). Standardima je određen koncept objekata učenja u rigorozne forme i data specifikacija kako se ovi sitni djelovi sadržaja organizuju i spajaju u kurseve i kako se pakuju za isporuku kao da su knjige ili praktikumi. Danas, elektronsko učenje uglavnom ima formu online kurseva. Tehnologija kojom se organizuju i isporučuju online kursevi obuhvaćena je sistemom koji se naziva sistem za menadžment učenja. Ova vrsta softvera postala je skoro neizbježna u okruženju učenja. Kompanije kao WebCT i Blackboard instalirale su taj proizvod u hiljadama koledža i univerziteta, a koriste ga desetine hiljada instruktora i studenata. Sistem za menadžment učenja preuzima sadžaj učenja i organizuje ga na standardan način, kao kurs izdijeljen na module i lekcije, podržan kvizom, testovima i diskusijama, a u mnogim sistemima danas, on je integrisan sa studentskim informacionim sistemom na koledžu ili univerzitetu. Sadržaj kursa organizovan je po tradicionalnom modelu i isporučuje se ili kompletno online, ili u sprezi sa tradicionalnim seminarima, grupama studenata, vođen instruktorom, slijedeći konkretni nastavni program koji se kompletira predviđenom dinamikom “Učenje je karakterizirano ne samo većom autonomijom učenika, nego je i veći naglasak na aktivno učenje, gdje ključne uloge imaju kreiranje, komuniciranje i participiranje, i izmijenjenim ulogama nastavnika do te mjere da nestaje razlika između nastavnika i studenta u cjelini.” (Downes, 2005). Ovakvi trendovi u elektronskom učenju podstakli su na ponovno razmišljanje o samoj suštini učenja i njegovim osnovama. Postojeći pravci tumačenja učenja koje su izgradili bihejvioristi, kognitivisti pa i konstruktivisti. ne objašnjavaju na zadovoljavajući način učenje u okruženju nove tehnologije. Potrebna je teorija koja će uvažiti novo tehnološko okruženje učenja i objasniti ga na savremeni način
No comments:
Post a Comment